Dzika róża – skromna, ale silna. Łacińska nazwa dzikiej róży (Rosa canina) po polsku oznacza „psią różę”, co niesłusznie sugeruje, że jest mało warta. W moim odczuciu nazwa jest całkowicie niezasłużona. Mimo iż roślina jest bardzo rozpowszechniona w kraju nad Wisłą, zasługuje na gromkie brawa – jest bowiem Właściwości dzikiej róży. Dzika róża ceniona jest za swoje składniki, zawiera witaminy A, B1, B2, E, K i P oraz flawonoidy, kwas foliowy i garbniki. Ma 10 razy więcej witaminy C niż czarna porzeczka. Dzięki nim dzika róża od wielu lat wykorzystywana jest nie tylko w lecznictwie, ale również w kosmetologii. Wizje roślin – dzika róża. Czyta się 10 minut. Z jej kwiatów i owoców przygotowuje się perfumy, kremy, maści, a nawet poduszki i meble. Zawiera w sobie silne lekarstwo na zwyrodnienie stawów i stany zapalne. Poza tym jest w niej 30 razy więcej witaminy C niż w cytrynie. Od dzikiej róży pochodzą niezliczone gatunki i odmiany Fast Money. Naturalna apteczka herbata przetwory chutney nalewka zima jesień dzika róża Jesienią nasze babcie wyjmowały ze spiżarni zrobione z płatków lub owoców konfitury oraz marmolady i podawały do herbaty. Na przeziębienie i chandrę nie ma nic lepszego, bo w owocach dzikiej róży jest 30 razy więcej witaminy C niż w cytrynie! Wykorzystaj jej właściwości i przygotuj z nami zdrowe, domowe przetwory. Przetwory z dzikiej róży uwielbiały już nasze babcie. Dzika róża – właściwości Już sam zapach kwiatów poprawia humor – dawniej wierzono, że olejki lotne otwierają serce i leczą duszę, a świeże płatki położone na oczy przywracają spojrzeniu blask. Nic dziwnego, że zakochane panny robiły z owoców korale, które nosiły jak amulety. Cierniste krzewy dzikiej róży chętnie sadzono w ogrodach, bo ich kolce miały chronić dom przed złym. I chroniły – kiedy jesienią pojawiały się owoce, róże zastępowały całą aptekę. Były lekarstwem na gorączkę, bóle brzucha i kości, poprawiały też urodę. W owocach dzikiej róży jest 30 razy więcej witaminy C, którą doskonale przyswajamy, niż w cytrynie. Wystarczy zjeść 2-3 dziennie, by zwiększyć przed zimą odporność. Dzięki tym naturalnym pigułkom ciało wolniej się starzeje i lepiej broni przed nowotworami. Mają mnóstwo garbników i działają przeciwzapalnie tak samo skutecznie jak imbir. Warto po nie sięgać, szczególnie gdy dokucza stres albo łamie w kościach, bo uśmierzają ból stawów. Owoce dzikiej róży można wykorzystać na konfitury, sosy i nalewki. Olejek z dzikiej róży Kwiaty dzikiej róży pachną równie wspaniale jak te ze szlachetnych odmian. Ich aromat koi nerwy i sprowadza spokojny sen, dlatego płatki wkładano pod poduszkę. Ty możesz je wykorzystać także w domowym potpourri. Różanym olejem często leczono oparzenia i rany – ma działanie dezynfekujące. Dzisiaj z płatków też robi się olejki eteryczne do perfum i kremów. Pobudzają produkcję kolagenu, więc na twarzy nie pojawiają się nowe zmarszczki, obkurczają rozszerzone naczynka i rozluźniają napiętą skórę. Kiedy zbierać i jak suszyć owoce dzikiej róży? Dzika róża rośnie wszędzie, nie wymaga specjalnej opieki, a wrzesień i październik to najlepsza pora, by zerwać cenne owoce. Trzeba zdążyć przed pierwszymi przymrozkami, kiedy jeszcze są świeże, jędrne i intensywnie czerwone. Wtedy też mają najwięcej witaminy C. Herbata z dzikiej róży rozgrzeje w chłodny wieczór. Suszenie owoców dzikiej róży: każdy owoc powinno się oczyścić z nasion i włosków – użyj rękawiczek, bo drażnią skórę. Obrane owoce susz w piekarniku, w temperaturze nie wyższej niż 45°C. Dzięki temu zachowają cenne składniki. Następnie przesyp do lnianego worka i odłóż na 3-4 tygodnie. Przepis na sok z dzikiej róży Weź: • kilogram owoców dzikiej róży • 2 szklanki cukru i wody Owoce trzeba dokładnie wypestkować (najlepiej w rękawiczkach, bo kłują), przepłukać i osączyć na sitku. Potem – posiekaj je i wkładaj do wygotowanych słoików, przesypując cukrem. Gdy puszczą sok – zalej przegotowaną wodą i pasteryzuj przez kilka minut. Herbata z dzikiej róży Suszone owoce dzikiej róży włóż do ulubionego kubka lub filiżanki i zalej wrzątkiem. Możesz osłodzić łyżeczką miodu. Nalewka z owoców dzikiej róży wzmacnia organizm i ma działanie przeciwzapalne. Wzmacniająca nalewka z dzikiej róży Weź: • kilogram owoców dzikiej róży • pół kilo cukru (lub miodu) • ¾ litra spirytusu Owoce umyj i wysusz, możesz je też nakłuć, by puściły sok. Włóż do dużego słoja i zasyp cukrem. Odstaw na dwa tygodnie, a potem zalej spirytusem. Niech postoją jeszcze dwa miesiące. Potrząsaj naczyniem co kilka dni. Odsącz owoce, a płyn przelej do butelek. Przechowuj w cieniu. Ocet z dzikiej róży Weź: • dwie szklanki owoców • dwie szklanki wody • dwie łyżeczki miodu Dwie szklanki umytych owoców oczyszczonych z szypułek, lekko je rozgnieć w słoiku. Zalej 2 szklankami wody zmieszanej z 2 łyżeczkami miodu. Zakryj gazą, zostaw na trzy tygodnie w cieple. Konfitura z płatków dzikiej róży sprawdzi się także jako słodzik do herbaty. Odcedź, zakorkuj i trzymaj w ciemnym miejscu. Dodawaj do sałatek, a podczas kataru pij rozcieńczony, w proporcjach łyżeczka octu na szklankę wody. Zmniejszy katar! Konfitura z płatków dzikiej róży Weź: • 250 g płatków dzikiej róży • kilogram cukru • łyżeczkę kwasku cytrynowego albo sok z połowy cytryny Płatki wymieszaj z kwaskiem lub sokiem, przełóż do słoika i odstaw w chłodne miejsce na dobę. Z cukru zrób syrop, zagotuj i włóż do niego płatki. Gotuj na mniejszym ogniu, aż zgęstnieje. Przełóż konfiturę do wyparzonych słoików i pasteryzuj. Konfitura z owoców dzikiej róży Weź: • kilogram owoców dzikiej róży • kilogram cukru • dwie szklanki wody • laskę wanilii lub szczyptę mielonego cynamonu do smaku Konfitura z owoców dzikiej róży sprawdzi się jako nadzienie do ciasteczek. Oczyszczone owoce dokładnie umyj. Z cukru i wody ugotuj syrop, do którego wrzucisz owoce dzikiej róży. Następnie całość zagotuj i odstaw do wystygnięcia. Odczekaj jedną dobę. Ponownie gotuj wywar aż do momentu, kiedy owoce będą przezroczyste. Dopraw do smaku wanilią lub cynamonem. Przełoż konfiturę do słoików i zapasteryzuj. Przepis na różany chutney Weź: • kilogram owoców dzikiej róży • pół kilo cukru • 10 g zmielonych goździków • szczyptę mielonego cynamonu • pół szklanki octu winnego • pół łyżeczki pieprzu mielonego • małą cebulę • papryczkę chili Owoce umyj, wymieszaj z resztą składników i duś w garnku lub na patelni z grubym dnem 20-25 minut. Gorący sos wlej do wyparzonych słoików, zakręć je i postaw do góry dnem, aż ostygną. Dekoracje z dzikiej róży Gałązki dzikiej róży są najtrwalsze, koralowy kolor zachowują znacznie dłużej niż kiście jarzębiny czy głogu, które brązowieją od mrozu. Jako dekoracja stołu w salonie przetrwają kilka tygodni, na zewnątrz – aż do wiosny, pod warunkiem że nie zjedzą ich ptaki. Jesienny wieniec na drzwi z owoców dzikiej róży podkreśli wiejski charakter domu. Dzika róża jest ulubionym przysmakiem dzwońców – szarych ptaszków z żółtymi krawędziami skrzydeł i bokami ogona. Obrane z kolców szczyty pędów łatwo opleść florystycznym drucikiem i gałązkami irgi. Dojrzałe owoce dzikiej róży na krótkich łodyżkach zwiąż w niewielkie pęczki drucikiem florystycznym i przywiąż ciasno do wiklinowego wianka. Dla kontrastu dodaj świeżych liści ostrokrzewu. Zawieś wianek na drzwiach – wprowadzi świąteczną atmosferę już od progu. Tekst: Monika Kaszuba, Joanna Halena Zdjęcia: Shutterstock Zobacz także: Zrób to sam: buraczki do słoików Przetwory z aronii – przecier, sok, nalewka i konfitura Zobacz również Celiakia to choroba o charakterze autoimmunologicznym, związana z nietolerancją glutenu. U chorych na skutek celiakii dochodzi do zaniku kosmków jelitowych, co z kolei powoduje zaburzenia wchłaniania, niedożywienia i niedoborów składników odżywczych w organizmie. Jakie objawy daje celiakia, co ją powoduje, i jak wygląda leczenie tej choroby? Celiakia — co to za choroba? Celiakia jest chorobą autoimmunologiczną, spowodowaną przez niewłaściwą reakcję odpornościową organizmu, związaną z nietolerancją glutenu. Owiany już złą sławą gluten, to mieszanina białek obecnych w zbożach, tj.: pszenicy, owsie, jęczmieniu i życie. Jest on wszechobecny — znajduje się w pieczywie, makaronach, a nawet wędlinach, jogurtach i słodyczach. Gluten nie ma istotnych wartości odżywczych dla organizmu, w dodatku jest ciężkostrawny dla naszego układu pokarmowego. Dla większości osób gluten nie stanowi problemu, jednak coraz częściej występują przypadki, jak w przypadku celiakii, gdy gluten obecny w diecie prowadzi do poważnych kłopotów zdrowotnych. Fot. iStcok U osób cierpiących na celiakię gluten przyczynia się do zaniku kosmków jelitowych, które odpowiadają za przyswajanie substancji odżywczych z pożywienia. Niewłaściwa ich praca prowadzi do zaburzeń wchłaniania i niedoborów składników odżywczych w organizmie. To może prowadzić do niedożywienia, a nawet wyniszczenia organizmu, co jest sytuacją zagrażającą życiu chorego. Statystyki pokazują, że celiakia występuje u ok. 1% populacji, i dwukrotnie częściej dotyka kobiety. Celiakia jest chorobą genetyczną, której ryzyko rośnie, jeśli cierpi na nią krewny pierwszego stopnia (rodzice, bracia, siostry, dzieci) lub jedno z bliźniąt jednojajowych. Celiakia może dotknąć osoby w każdym wieku. Pierwsze objawy najczęściej obserwuje się w dwóch przypadkach — we wczesnym dzieciństwie oraz u osób między 30. a 50. rokiem życia. U dzieci objawy, jakie daje celiakia, pojawiają się po miesiącu od wprowadzenia do diety produktów zawierających gluten. Celiakia — przyczyny Celiakia nie ma jednej przyczyny. Choroba może wynikać z zaistnienia różnych czynników, takich jak: genetyczne; środowiskowe; metaboliczne; immunologiczne; zakaźne. Celiakia — objawy: pełnoobjawowa, nietypowa, celiakia bezobjawowa Objawy choroby trzewnej mogą pojawić się nagle. Ich natężenie i przebieg może być różny, dlatego też rozróżniamy trzy oblicza choroby: pełnoobjawowe, nietypowe i bezobjawowe. Celiakia pełnoobjawowa (klasyczna, jawna) — objawy Celiakia tego typu najczęściej dotyczy dzieci, osób w podeszłym wieku, oraz kobiet ciężarnych. Charakteryzuje się ona: przewlekłą biegunką tłuszczową lub wodnistą, w której stolce są luźne, cuchnące i połyskujące; spadkiem masy ciała u dorosłych; zahamowaniem przyrostu masy ciała oraz zaburzeniem wzrostu u dzieci; bólami brzucha, wzdęciami, powiększeniem obwodu brzucha; zaburzeniami wynikającymi z nieprawidłowego wchłaniania mikroelementów, makroelementów oraz witamin (np. anemia, osteoporoza). Fot. iStock Celiakia nietypowa — objawy Celiakia nietypowa, mimo że występuje znacznie częściej od celiakii klasycznej, jest trudna do zdiagnozowana, ze względu na niewielkie objawy. Najczęściej do ich nasilenia dochodzi w wyniku infekcji, urazem tkanek miękkich, oraz ciążą. Celiakia nietypowa powoduje następujące objawy: zaburzenia układu krwiotwórczego — niedokrwistość z niedoboru żelaza; zmiany skórne i błon śluzowych — nawracające afty, zapalenia błony śluzowej jamy ustnej; zaburzenia związane z nieprawidłowym wchłanianiem wapnia (osteoporoza, złamania patologiczne, niedorozwój szkliwa zębowego, bóle kostno-stawowe) zaburzenia ruchomości stawów — zapalenie stawów; nieprawidłowości neurologiczne i psychiatryczne — padaczka, depresja, ataksja, nawracające bóle głowy, zaburzenia koncentracji uwagi; zaburzenia układu rozrodczego — skłonność do poronień, niepłodność, obniżone libido, zaburzenia potencji; zaburzenia pracy wątroby: stłuszczenie wątroby, podwyższone stężenie cholesterolu we krwi. Celiakia bezobjawowa Celiakia bezobjawowa nie powoduje objawów klinicznych choroby, natomiast w surowicy krwi obecne są swoiste przeciwciała (IgAEmA). Jeśli przy tym mówimy kosmki jelitowe są prawidłowe, mowa jest o celiakii latentnej. W przypadku pacjentów bez objawów klinicznych, ale z zanikiem kosmków jelitowych, mowa jest o tzw. celiakii niemej. Celiakia — badania Przy wystąpieniu takich objawów, nie należy samodzielnie usuwać glutenu z diety, co jest ważne, by podczas badań zyskać obiektywne wyniki. Trzeba natomiast skonsultować się z lekarzem, który przeprowadzi wywiad i zleci oznaczenie przeciwciał przeciwko transglutaminazie tkankowej (enzymowi biorącemu udział we wchłanianiu glutenu z jelit) oraz tzw. endomysium mięśni gładkich jelit, oraz deamidowanej gliadynie (DGP). Lekarz skieruje pacjenta do gastroenterologa, który wykona dalsze, bardziej szczegółowych badań dodatkowych, takich jak np. biopsja jelita w trakcie badania endoskopowego. Podczas niego specjalnymi kleszczykami lekarz pobiera materiał do badania uzyskany w ten sposób fragment wysyła się do badania histopatologicznego. Celiakia — dieta Celiakia jest chorobą nieuleczalną i pacjent dla zachowania zdrowia musi przejść na dietę bezglutenową. Dieta bezglutenowa polega na całkowitym usunięciu z jadłospisu produktów zawierających gluten. To na początku nie jest łatwe zadanie, ponieważ nie wystarczy jedynie odstawić białe pszenne pieczywo. Gluten ukrywa się w życie i jęczmieniu, w kaszy mannie, semolinie, w pszenicy kamut, czy w seitanie. Fot. iStock Do produktów bez zawartości glutenu należą kukurydza, ryż, ziemniaki, soja, proso, gryka, rośliny strączkowe, sorgo, tapioka, amarantus, maniok, orzechy. Dieta bezglutenowa dopuszcza także mięso, jaja, mleko, owoce i warzywa, wodę, kawę naturalną, soki owocowe, wody mineralne, kompoty, napary z ziół. Przed zakupem konkretnego produktu należy przyjrzeć się etykiecie, gdzie pojawiają się informacje, czy dany produkt może zawierać gluten. Symbol przekreślonego kłosa na opakowaniu ułatwia wyszukanie produktu bezglutenowego. Dieta bezglutenowa powinna być prawidłowo zbilansowana, aby uniknąć pojawienia się niedoborów substancji odżywczych. Takie działanie jest konieczne, ponieważ bez względu na postać celiakii (klasyczna, nietypowa, bezobjawowa), może prowadzić ona do sytuacji niedożywienia, osteoporozy, zaburzeń płodności, zaburzeń neurologicznych, anemii, pierwotnej marskości lub stłuszczenia wątroby, niedokrwistość z braku żelaza i wielu innych zaburzeń. źródło: Herbata z dzikiej róży zaliczana jest do rozgrzewających herbat ziołowych. Okres jesienno-zimowy to idealny czas, w którym możemy parzyć duże dzbanki tego napoju. Ze względu na liczne właściwości zdrowotne herbata z dzikiej róży jest naturalną i jednocześnie skuteczną metodą na wzmocnienie odporności. Jakie są więc korzyści z jej picia? Herbata z dzikiej róży to naturalny środek na poprawę zdrowia. Jeśli zastanawiasz się, czy warto ją pić? To odpowiadamy, że warto! Herbata z dzikiej róży ma lekko słodki smak. Jej aromat działa relaksująco i uspokajająco. Aby wzbogacić jeszcze doznania smakowe, można dodać miód lub imbir. Wprowadzając do jadłospisu przynajmniej jedną filiżankę herbaty z dzikiej róży, podejmujesz bardzo dobrą decyzję. Spis treściHerbata z dzikiej róży: jakie ma właściwości? Herbata z dzikiej róży: na co pomaga?Herbata z dzikiej róży: jak zaparzyć? Herbata z dzikiej róży: jakie ma właściwości? Herbata z dzikiej róży wytwarzana jest z owoców tego krzewu. Czerwone i soczyste owoce dzikiej róży mają właściwości lecznicze i kosmetyczno-pielęgnacyjne, o których wiadomo już od bardzo dawna. Są one kopalną witamin (C, E, K oraz z grupy B) i składników mineralnych. Dodatkowo dojrzałe owoce róży zawierają - według naukowców - nawet 130 związków o dobroczynnym wpływie na zdrowie człowieka. Są nimi bioflawonoidy karotenoidy (beta-karoten, likopen i zeaksantyna) garbiniki pektyny kwasy organiczne, w tym kwas jabłkowy i kwas cytrynowy olejki eteryczne sole mineralne: magnez, sód, potas, wapń i żelazo Regularnie picie herbaty z dzikiej róży zapewnia gamę prozdrowotnych korzyści. Moc witamin i substancji oraz bogactwo smaku i aromatu ujęta w jednej kompozycji przypadnie do gustu już od pierwszego łyku. Więc warto ją spróbować! Herbata z dzikiej róży: na co pomaga? Herbata z dzikiej róży ze względu na zawartość witaminy C jest pomocna w leczeniu przeziębienia. Ma za zadanie poprawić funkcjonowanie układu odpornościowego i uzupełnić jego zapotrzebowanie na witaminy. Na co działa jeszcze herbata z dzikiej róży? Działa przeciwgrzybicznie, przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie Chroni przed chorobą niedokrwienną serca Łagodzi problemy związane z układem pokarmowym z żołądkiem czy biegunką Zmniejsza dolegliwości bólowe stawów Reguluje poziom cukru Uspokaja w stanach pobudzenia nerwowego Poprawia wygląd skóry – opóźnia proces starzenia się skóry, zwiększa jej elastyczność i zapobiega powstawaniu zmarszczek Przeczytaj też: Dzika róża: niezwykle bogate źródło witaminy C. Przepisy na przetwory z róży Herbata z dzikiej róży: jak zaparzyć? Herbatę z dzikiej róży można bez problemu dostać zarówno w sklepach zielarskich, jak i ze zdrową żywnością. Niemniej warto przygotować rozgrzewający napój samemu według naszego przepisu. Aby cieszyć się jego smakiem późną zimą, najpierw musimy zawczasu zaopatrzyć się w dojrzałe owoce dzikiej róży, które zbiera się na przełomie sierpnia i września. Jak już zbierzemy owoce z dzikiej róży, to musimy przygotować je do suszenia. Przecinamy owoce z dzikiej róży na połówki i usuwamy z nich środek i włoski. Dokładnie płuczemy. Rozsypujemy na blasze. Ustawiamy piekarnik na 90 stopni, a po upływie 30 minut zmniejszamy temperaturę do 60 stopni. Przystępujemy do suszenia owoców z dzikiej róży, aż do momentu, gdy będą się kruszyć pod naciskiem. Przechowujemy je w ciemnym, suchym miejscu w szczelnym pojemniku np. słoiku. Teraz przygotowanie herbaty z dzikiej róży to prosta sprawa. Suszone owoce z dzikiej róży zalewamy gorącą wodą i parzymy pod przykryciem do 15 minut. Wystarczy chwila i rozgrzewający napój będzie gotowy do spożycia! Picie herbaty z owoców dzikiej róży zaleca się w szczególności: kobietom w okresie ciąży i karmienia rekonwalescentom osobom w stanie ogólnego osłabienia i zmęczenia oraz walczącym z anemią Sonda Pijesz herbaty owocowe? Tak Nie Od czasu do czasu

dzika róża w słoiku